Jorel in Maury
Manuel Jorel en zijn familie startte het domein in 2000, maar al jaren daarvoor was hij actief als druivenplukker en wijnmaker. In 1988 bezocht hij het gebied voor het eerst, om ervaring op te doen met de druiventeelt. Hij werkte een seizoen mee bij de coöperatie in Maury. Totaal betoverd door de schoonheid van het gebied keerde hij uiteindelijk 12 jaar later met het hele gezin terug om zelf een domaine op te zetten. Klein beginnen, píepklein, met 0,4 hectare Macabeo in Maury.
De daaropvolgende jaren werden er verschillende wijngaarden en percelen op verschillende terroirs in Maury gekocht en gehuurd. Tegenwoordig bestaat het domein uit 6 hectare. De helft bestaat uit zeer oude wijnstokken van Grenache en Carignan van meer dan 60 jaar oud. De andere helft bestaat uit jongere wijnstokken die zelf zijn geplant. Er worden alleen zeer traditionele mediterrane variëteiten aangeplant, zoals Mourvedre, Morrastel, Malvoisie Grosse, Carignan, Grenache en Muscat.
lokale landbouwgeschiedenis
Vanaf het begin wordt er biologisch gewerkt. Manuel gelooft dat het de primaire verantwoordelijkheid van de boer is om zorg te dragen voor het land dat ze bewerken, en natuurlijk voor de planten en dieren die daar leven. het komt op den duur ten goede aan de wijnen die ze maken, en niet in de laatste plaats aan de mensen die ze drinken!
Manuel is op de hoogte van biodynamie maar praktiseert het niet. Hij refereert aan Walter Benjamin -een Joods-Duitse filosoof- die in 1933 o.a. schreef: “With this tremendous development of technology, a completely new poverty has descended on mankind. And the reverse side of this poverty is the oppressive wealth of ideas that has been spread among people, or rather has swamped them entirely – ideas that have come with the revival of astrology and the wisdom of yoga, Christian science and chiromancy, vegetarianism and gnosis, scholasticism and spiritualism. For this is not a genuine revival but a galvanization”
Nu zijn de tijden toch zeker veranderd, doch zit er een kern van waarheid in. Manuel valt liever terug op de lokale landbouwgeschiedenis. Het vertelt hoe de gronden moeten worden verzorgd en onderhouden: Mesten, ploegen, het vermijden van zware machines die de grond verdichten, traditioneel ‘gobelet’-snoeien, handmatig oogsten en tenslotte het planten van gemengde variëteiten.
Terroir
Heel interessant aan het uiterste zuid-westen van Frankrijk, en dus van toepassing voor Domaine Jorel: het ligt op de grens van twee continenten, Europa & Afrika. De landmassa van wat nu Spanje en Portugal is, was oorspronkelijk een Afrikaans eiland dat ongeveer 60 tot 100 miljoen jaar geleden met Europa samensmolt. Het is precies de reden voor zo’n divers aanbod aan terroirs binnen zo’n klein gebied. Manuel is er druk mee. Hij heeft nu 14 verschillende druivensoorten die op verschillende terroirs worden verbouwd. Het resulteert in verschillende mono-cepage wijnen (één druif, één bodem/grondsoort, één jaar), maar ook zeker in ‘cuvees’ of blends van verschillende wijnen.
Jolie Jorel!
'S ochtends in alle vroegte wordt er (met de hand) geoogst, om de middaghitte voor te zijn. Bij aankomst in de kelder wordt het gebruik van mechanische pompen vermeden en worden de druiven met de hand naar de ontsteler, de pers en de tanks gebracht. Een heel karwij, maar ze krijgen het voor elkaar.
De wijnen van de familie Jorel ademen het gebied, maar ook vooral de manier van maken, de gedachte er achter, het leven gestript van alle ingewikkeldheid. Een eenvoudige schoonheid!
